Is de grote naaktslak oranje (arion rufus) giftig? Kenmerken en beheersmethode
Dergelijke vreselijke enorme fluorescerende naaktslakken komen, in groep, jullie tuin binnen.
Waar komen ze vandaan, wat zijn ze, en hoe moeten ze worden beheerd?
Daarnaast vormen ze een risico voor jullie hond of kippen, die ze misschien kunnen innemen?
Dat zullen we hier in detail bekijken!
Dus, als het onderwerp jullie echt interesseert, laten we beginnen!
Als je mijn blog hebt ontdekt, heb je waarschijnlijk last van slacken;
Waarschijnlijk de interese de koperen kogelbarrière die ik heb ontworpen : het slacken netwerk..
Het veranderde alles voor mij. Eindelijk kan ik sla, kool, aardbeien en cucurbitaceae kweken zonder mijn haar uit te trekken;
Aarzel niet, het is een investering (koper is duur), maar je zult waarschijnlijk veel tijd besparen!
Identificatie en beschrijving van de grote Oranje Naaktslak (fluorescerend)
Uiterlijk
De oranje naaktslak, wetenschappelijk bekend als Arion rufus (ook wel Grote Lokje genoemd), onderscheidt zich door zijn levendige kleur (sommigen zeggen zelfs dat het fluorescerend oranje is!), die varieert van oranjegeel tot roodachtig.
Deze karakteristieke kleur is vooral duidelijk op de rug en de flanken van het dier, terwijl de buikzijde vaak lichter is, vaak grijs.
Wat betreft de grootte, meet de volwassen oranje naaktslak meestal tussen 7 en 15 centimeter in lengte, hoewel exemplaren tot 20 centimeter kunnen bereiken. Dit maakt het een van de grootste naaktslakken.
Haar lichaam is zacht, langwerpig, en bedekt met kleine tuberkels die het een ruwe textuur geven.
Een ander onderscheidend kenmerk is de mantel, een gebied net achter het hoofd, die de ademhalingsorganen beschermt en de geslachts- en ademhalingsopeningen bevat.
De naaktslak heeft twee paar tentakels: de bovenste tentakels dragen de ogen aan hun uiteinden, terwijl de onderste tentakels dienen om de omgeving te verkennen.
Vergelijking met andere naaktslaksoorten
In vergelijking met andere naaktslakken zoals de zwarte naaktslak (Arion ater) of de luipaard naaktslak (Limax maximus), valt de oranje naaktslak (arion rufus) op door zijn levendige kleur en zijn bescheiden formaat (vs zwarte naaktslak).
De zwarte naaktslak is bijvoorbeeld nog groter en uniform donker, terwijl de luipaard naaktslak langer is en een patroon van donkere vlekken op een lichtgrijze achtergrond vertoont, heel anders dan de uniforme oranje kleur van Arion vulgaris.
Levenscyclus en gedrag
Fasen van de levenscyclus
De oranje naaktslak begint zijn leven met het leggen van eieren, meestal in de herfst. Elke naaktslak kan honderden eieren leggen, vaak in groepen op vochtige en beschermde plaatsen, zoals onder stenen of in de zachte grond.
De eieren, die ongeveer 3 millimeter in diameter meten, zijn doorschijnend en glanzend.
Na een incubatietijd van twee tot vier weken komen de jonge naaktslakken tevoorschijn.
Op dit punt zijn ze klein, meten een paar millimeter en vertonen al een licht oranje tint.
Ze beginnen onmiddellijk te voeden en bereiken hun volwassen grootte in enkele maanden, waarmee ze hun voortplantingscyclus voortzetten.
Natuurlijke habitat en geografische gebieden
De oranje naaktslak geeft de voorkeur aan vochtige en schaduwrijke omgevingen, zoals bossen, grasvelden, tuinen en landbouwvelden. Ze is vooral actief ‘s nachts, maar kan ook na regen worden waargenomen wanneer de grond nat is.
Oorspronkelijk uit Europa, heeft de oranje naaktslak zich wijd verspreid naar andere delen van de wereld, met name Noord-Amerika en Azië, waar ze vaak wordt beschouwd als een invasieve soort vanwege de impact op lokale gewassen.
Beweging en eetgewoonten
De oranje naaktslak, zoals de meeste naaktslakken, beweegt zich door haar spieren samen te trekken en los te laten, waardoor een golf door haar lichaam beweegt en haar vooruit duwt.
Deze beweging wordt vergemakkelijkt door de afscheiding van slijm, dat de wrijving vermindert en het dier beschermt tegen ruwe oppervlakken. Dit slijm is vaak ook verantwoordelijk voor de glanzende sporen die ze achterlaat.
Wat betreft haar voeding is de oranje naaktslak een omnivoor. Ze voedt zich voornamelijk met rottend plantaardig materiaal, maar valt ook levende planten aan, vooral jonge scheuten en groenten.
Ze consumeert ook kleine insecten, schimmels en ander organisch materiaal, en speelt zo een belangrijke rol in de recycling van voedingsstoffen in het ecosysteem.
Maar haar vermogen om snel gewassen te vernietigen, maakt haar een serieus probleem voor boeren en tuiniers.
Oorsprong en geografische verspreiding
Oorsprong van de soort
Hypotheses over de geografische oorsprong
De oranje naaktslak, Arion rufus, wordt vaak als oorspronkelijk uit Europa beschouwd.
De eerste gedocumenteerde waarnemingen van deze soort dateren van enkele decennia geleden, en het wordt algemeen geaccepteerd dat de oorsprong in deze regio ligt, waar de klimatologische en milieuomstandigheden bijzonder gunstig waren voor haar ontwikkeling.
Er zijn echter nog steeds debatten over de exacte oorsprong van deze soort.
Sommige hypothesen suggereren dat het het resultaat zou kunnen zijn van een hybridisatie tussen verschillende Europese naaktslaksoorten. Andere theorieën stellen voor dat het al lange tijd in grote delen van Europa aanwezig was, maar pas recent werd geïdentificeerd als een afzonderlijke soort.
Huidige verspreiding
Gebieden waar de oranje naaktslak het meest aanwezig is
Tegenwoordig is de oranje naaktslak wijdverspreid in Europa, met populaties die zijn gevestigd in landen zoals Frankrijk, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, Nederland en Scandinavië. Buiten Europa is deze soort ook geïntroduceerd in verschillende regio’s van Noord-Amerika, met name de Verenigde Staten en Canada, evenals in Azië.
De huidige verspreiding van de oranje naaktslak beslaat een breed scala aan klimaten, van de warme mediterrane regio’s tot de koelere gematigde zones van Noord-Europa. Haar vermogen om zich aan verschillende omgevingen aan te passen, heeft haar snelle uitbreiding naar nieuwe geografische gebieden vergemakkelijkt.
Analyse van de omgevingsomstandigheden die haar aanwezigheid bevorderen
De oranje naaktslak gedijt in vochtige en gematigde omgevingen. De ideale omstandigheden voor deze soort zijn een hoge luchtvochtigheid, gematigde temperaturen en gemakkelijke toegang tot organisch materiaal in afbraak.
Deze omstandigheden komen vaak voor in bossen, graslanden, tuinen en landbouwgrond, wat haar uitgebreide verspreiding verklaart.
De stijging van de gemiddelde temperaturen in Europa als gevolg van klimaatverandering zou ook een rol kunnen spelen in de uitbreiding van de oranje naaktslak naar noordelijkere regio’s.
Is de Oranje Naaktslak Giftig? Gevaren voor Kippen, Honden en andere Dieren
De vraag of de oranje naaktslak giftig of gevaarlijk is voor huisdieren en wilde dieren is een veelvoorkomende zorg, vooral voor eigenaren van kippen, honden en andere dieren die het zouden kunnen eten.
Hoewel deze naaktslak vaak in tuinen en velden voorkomt, is het belangrijk de potentiële risico’s van inname te begrijpen.
Is de Oranje Naaktslak Eetbaar voor Kippen?
Kippen staan bekend als opportunistische omnivoren, die een grote verscheidenheid aan insecten en kleine dieren eten, waaronder naaktslakken.
Het lijkt er echter op dat kippen over het algemeen de oranje naaktslak vermijden.
Deze terughoudendheid kan te wijten zijn aan de productie van slijm, dat dik en onsmakelijk is, en door de naaktslak wordt gebruikt als verdedigingsmechanisme. Hoewel dit slijm niet direct giftig is, kan het de naaktslak minder aantrekkelijk maken voor kippen.
Er zijn geen concrete bewijzen die aangeven dat de oranje naaktslak gevaarlijk of giftig is voor kippen.
Omdat de dieet van kippen soms ook giftige planten of schimmels bevat, is het mogelijk dat schadelijke stoffen in de naaktslak zelf aanwezig zijn.
Dus, hoewel de consumptie van deze naaktslak door kippen waarschijnlijk geen onmiddellijk gevaar vormt, is het raadzaam om hun gedrag nauwlettend in de gaten te houden na inname.
Risico’s voor Honden
Honden, vooral nieuwsgierige puppy’s, kunnen verleid worden om met of naaktslakken te spelen of ze te eten.
De oranje naaktslak is op zich niet giftig, maar kan een ernstig gevaar vormen voor honden door het risico van parasieten, met name de longworm (Angiostrongylus vasorum).
Deze parasiet, die door de naaktslak kan worden overgedragen, kan ernstige infecties bij honden veroorzaken, met symptomen zoals hoesten, vermoeidheid en ademhalingsproblemen.
Daarom, hoewel de oranje naaktslak technisch gezien eetbaar is voor honden, kan deze gevaarlijk zijn door de parasieten die ze kan dragen.
Het wordt ten zeerste aanbevolen om honden af te raden naaktslakken te eten en een dierenarts te raadplegen als er vermoedens zijn van inname.
Gevaren voor Andere Dieren
Voor andere wilde dieren, zoals egels, kikkers en sommige vogelsoorten, is de oranje naaktslak een voedselbron.
Echter, net als bij kippen en honden, ligt het belangrijkste gevaar niet in de directe toxiciteit van de naaktslak, maar eerder in het risico van parasietoverdracht.
Bovendien vermijden sommige dieren instinctief naaktslakken te eten, voornamelijk vanwege hun onsmakelijke slijm.
Het is dus belangrijk om de interacties tussen de oranje naaktslak en huisdieren of wilde dieren te monitoren om gezondheidsrisico’s te voorkomen.
Potentiële Toxiciteit van de Oranje Naaktslak: Conclusie
Samenvattend wordt de oranje naaktslak niet als giftig beschouwd voor de meeste dieren, maar kan het indirecte gevaren met zich meebrengen, vooral door de overdracht van parasieten zoals de longworm bij honden.
Hoewel het theoretisch eetbaar is, is het beter om de risico’s te minimaliseren door te voorkomen dat dieren het consumeren.
Reproductie van de Grote Oranje Naaktslak
De reproductie van de oranje naaktslak is een zeer interessant proces en belangrijk om de snelle proliferatie van deze soort te begrijpen.
De oranje naaktslak is hermafroditisch, wat betekent dat ze zowel mannelijke als vrouwelijke voortplantingsorganen heeft.
Deze eigenschap stelt haar in staat om haar voortplantingskansen te maximaliseren, wat bijdraagt aan haar status als invasieve soort in veel regio’s van de wereld.
Reproductieproces
Hermafroditisme en Kruisbevruchting
Hoewel de oranje naaktslak hermafroditisch is, houdt de reproductie meestal in dat twee individuen betrokken zijn. Wanneer ze klaar zijn om zich voort te planten, ontmoeten de naaktslakken elkaar en beginnen ze een paar uren durend hofmakerijritueel.
Tijdens dit ritueel wisselen ze sperma uit, een proces dat kruisbevruchting wordt genoemd, waarbij elke naaktslak haar eigen eieren kan bevruchten.
Deze uitwisseling van genetisch materiaal bevordert de genetische diversiteit van de nakomelingen, waardoor de overlevingskansen van de soort in verschillende omgevingen toenemen.
Leggen van Eieren
Na de bevruchting legt elke naaktslak tussen de 200 en 500 eieren in één seizoen, vaak in meerdere keren. De eieren worden in clusters gelegd op vochtige en beschermde plekken, zoals onder stenen, in zachte grond of beschut onder plantaardig afval.
De eieren van de oranje naaktslak zijn relatief klein, met een diameter van ongeveer 3 millimeter, en zijn doorschijnend of witachtig van kleur.
De periode van ei-afzetting duurt meestal van de zomer tot de herfst, afhankelijk van de klimaatomstandigheden.
De eieren incuberen voor 2 tot 4 weken, waarna de jonge naaktslakken uitkomen. De vochtigheid en temperatuur spelen een cruciale rol in het succes van de incubatie.
Ontwikkeling en Rijping
De jonge naaktslakken meten na het uitkomen nauwelijks een paar millimeter in lengte en kunnen onmiddellijk beginnen met het eten van organisch materiaal in ontbinding.
Ze groeien snel en bereiken de seksuele rijpheid in 3 tot 6 maanden, afhankelijk van de omgevingsomstandigheden.
Eenmaal volwassen, kunnen deze jonge naaktslakken zich weer voortplanten, waardoor een levenscyclus ontstaat die meerdere keren per jaar kan worden herhaald.
Deze mogelijkheid om snel en in grote aantallen voort te planten is een van de redenen waarom de oranje naaktslak zo productief is en moeilijk te beheersen.
Impact van de Reproductie op de Verspreiding van de Soort
De snelle en efficiënte reproductie van de oranje naaktslak draagt rechtstreeks bij aan haar snelle verspreiding naar nieuwe geografische gebieden.
Haar vermogen om honderden eieren in één seizoen te leggen, gecombineerd met haar hermafroditisme, stelt haar in staat om snel nieuwe gebieden te koloniseren.
Oranje naaktslakken kunnen ook onbedoeld worden verspreid door menselijke activiteiten, zoals de handel in planten. Dit vergemakkelijkt hun verdere verspreiding.
Samenvattend is de reproductie van de oranje naaktslak een uiterst effectief proces waarmee ze zich snel kan vermenigvuldigen en zich kan uitbreiden naar nieuwe regio’s.
Haar vermogen om zich aan verschillende omgevingsomstandigheden aan te passen, gecombineerd met haar hoge voortplantingssnelheid, maakt haar tot een bijzonder invasieve en problematische soort in veel landbouw- en natuurgebieden.
Ecologische en Economische Impact
Rol in het Ecosysteem
Positieve Bijdrage
De oranje naaktslak, hoewel vaak gezien als een plaag, speelt ook een belangrijke ecologische rol.
Als detritivoor eet ze organisch materiaal, zoals dode bladeren, plantaardig afval en andere afbrekende organische stoffen.
Dit proces is cruciaal voor de recycling van voedingsstoffen in de bodem, wat de grond verrijkt en de groei van planten bevordert.
Bovendien maakt de oranje naaktslak deel uit van de voedselketen en dient ze als voedsel voor verschillende roofdieren, zoals egels, sommige vogels en andere kleine dieren.
Negatieve Gevolgen
De negatieve impact van de oranje naaktslak op menselijke landbouwgronden is echter aanzienlijk.
Door haar vermogen om zich snel voort te planten en haar vraatzuchtige dieet, kan ze snel aanzienlijke schade aan gewassen en tuinen veroorzaken.
Landbouwproblemen
Schade aan Gewassen
De oranje naaktslak wordt vooral gevreesd in landbouwgebieden vanwege de schade die ze aan gewassen aanricht.
Ze is omnivoor, maar eet bij voorkeur jonge scheuten, bladgroenten, aardbeien en ook wortelgewassen zoals aardappelen en wortelen.
De aanvallen zijn vaak seizoensgebonden, met een intensivering in de lente en de herfst, periodes waarin de luchtvochtigheid en temperatuur gunstig zijn voor de activiteit van de naaktslak.
De schade die de oranje naaktslak veroorzaakt, leidt tot aanzienlijke opbrengstverliezen voor boeren.
Jonge scheuten zijn bijzonder kwetsbaar, aangezien een enkele naaktslak snel een groot deel van de scheuten kan opeten, waardoor de hele oogst in gevaar komt.
Beheersmaatregelen
Om de schade die door de oranje naaktslak wordt veroorzaakt te bestrijden, worden verschillende beheermethoden ingezet. De aanbevolen methode voor tuinen wordt in het volgende gedeelte gedetailleerd.
Op chemisch vlak worden vaak granulaatkorrels tegen naaktslakken gebruikt, die stoffen zoals ijzerfosfaat bevatten.
Deze korrels zijn effectief om de populatie van naaktslakken te verminderen, maar het gebruik ervan moet gecontroleerd worden om negatieve impact op het milieu te voorkomen, met name op niet-doelsoorten en bodemverontreiniging.
Hoe de Oranje Naaktslakken in de Tuin Beheren?
Om deze naaktslakken definitief uit de tuin te verwijderen, moet je ze in eerste instantie laten prolifereren.
Ik weet dat het vreemd lijkt, maar het is de enige manier om echt hun natuurlijke vijanden aan te trekken, zodat ze zich bij jou thuis vestigen: hun voedsel moet aanwezig zijn.
Tegelijkertijd moet je de tuin zo inrichten dat je ze kunt verwelkomen.
Je kunt zien hoe je dit doet in mijn artikel over naaktslakkenpredatoren.
Het probleem is dat het aantrekken van naaktslakkenpredatoren tijd kost.
Dus terwijl je wacht, bescherm je je planten tegen de naaktslakken zonder ze te doden.
Om dit te doen, moet je effectieve barrières tegen naaktslakken gebruiken. En vergeet meteen eierschalen, as en andere oude remedies van oma: ze werken niet, althans niet op de lange termijn. Ik heb ze allemaal getest in video’s met echte naaktslakken (hier mijn videotests).
De enige echt effectieve barrières tegen naaktslakken? Water, gebruikt in de vorm van een greppel (graaf gedeeltelijk regenpijpen rondom de te beschermen gebieden), en koper, als een verticale barrière van meer dan 7 cm hoogte.
Ik heb een barrière ontworpen op basis van dit tweede punt. En het was zo effectief in mijn geval dat ik het nu op de markt breng. Het is het koper naaktslakkennet, als je het wilt ontdekken.
Conclusies
De oranje naaktslak, Arion rufus, hoewel het een ecologische rol speelt als afbreker, vormt een belangrijke uitdaging voor tuiniers en boeren vanwege de vernietigende impact op gewassen.
Het aantrekken van naaktslakkenpredatoren, die in Europa gewend zijn aan deze prooi, is de beste manier om dit kleine dier op een duurzame manier te reguleren.
Daarnaast is er geen bewezen toxiciteit, maar wees voorzichtig met je hond, die een parasiet kan oplopen door deze naaktslak in te nemen.
Ik hoop dat dit artikel je heeft geholpen en je nieuwe hulpmiddelen heeft gegeven om vrij en zelfstandig te tuinieren, door te begrijpen wat je doet en waarom je het doet.
Tot snel,
Robin.
(Voor degenen die geïnteresseerd zijn in dit soort inhoud, aarzel niet om je in te schrijven voor mijn nieuwsbrief – laat je e-mail achter voor een van de bonussen die op de blog worden aangeboden – ik zeg vaak dat 80% van mijn werk in de tuin daar te vinden is. Verborgen onder water, zoals een ijsberg 😅)
Wetenschappelijke Verwijzingen
- De invloed van het slijm van naaktslakken (Arion rufus) en de toevoeging van fecaal materiaal op de microbiale biomassa, ademhaling en nutriëntenrecycling in het loofbladbed van beukenbomen
- Verspreiding en genetische diversiteit van landnaaktslakken Arion lusitanicus Mabille, 1868 en Arion rufus (Linnaeus, 1758) in Polen op basis van mitochondriaal DNA
- Voedselvoorkeuren van Deroceras reticulatum, Arion lusitanicus en Arion rufus voor verschillende medicinale kruiden en koolzaad
Robin
Als enthousiaste experimentele groenteteler had ik tijdens mijn eerste 2 jaar groenteteelt enorme problemen met slakken;
Niets (eierschalen, as, enz.) leek te werken…
Terwijl, als we het internet zouden geloven, iedereen…. zou moeten werken.
Dus, geconfronteerd met een duidelijk probleem van verkeerde informatie, besloot ik actie te ondernemen: ik testte alle beroemde ‘slakkenwallen’ zodat ik een duidelijk idee zou hebben en zou weten wat ik moest doen;
Ik heb mijn (13) tests gefilmd(die, in het Frans)
De resultaten waren heel duidelijk: niets kon de weg van slakken en naaktslakken effectief blokkeren, behalve :
– Je kunt water gebruiken met plakken van minstens 5 cm diep en 10 cm breed;
– Koper, indien verticaal gebruikt, als de hoogte ten minste 7 cm is
Dus probeerde ik verschillende barrières op basis van koper om mijn moestuin te beschermen;
Na een tiental tests was de ‘wonderbarrière’ geboren. Een slakkennet, dat mijn motivatie om door te gaan met mijn moestuin redde.
Het werkte zo goed dat ik het voor iedereen beschikbaar wilde maken;
En nu, na dit ondernemersavontuur, is het anti-slakkennet te koop!
Klik hier voor meer informatie en test het 30 dagen lang thuis.
Slakkennet: voorgoed vrede sluiten met slakken.
Al 1000 netten geadopteerd!
0 reacties